Główna bohaterka , Victoria skończyła właśnie osiemnaście lat i nie ma nic.Jest sierotą , jako dziecko wędrowała od domu do domu.W kolejnych raportach zapisywano tylko : aspołeczna , małomówna , porywcza , bezczelna.W żadnym domu nie mogła znaleźć sobie miejsca.Teraz gdy skończyła już osiemnaście lat musi sama o siebie zadbać.Nadszedł czas żeby znalazła sobie prace i żyła na własną ręke.Nie jest to jednak takie proste.Victoria jest nie ma żadnego doświadczenia zawodowego.Jednak ma talent do kwiatów.Zna znaczenia poszczególnych gatunków.Po paru dniach samotnego życia na ulicy uświadamia sobie że chciałaby pracować jako florystka.Gdy podczas pracy spotyka na targu kwiatów Granta, który także rozumie język kwiatów Victoria zaczyna coś do niego czuć.Czy zdoła jednak otworzyć się przed chłopakiem którego praktycznie nie zna?
Victoria jest zamkniętą osobą , która próbuje normalnie żyć po ciężkim dzieciństwie.Jest nieufna w stosunku do innych , nie potrafi się otworzyć.Boi się że ludzie mogą ją zranić.Posługuje się językiem kwiatów ponieważ wie że nikt i tak jej nie zrozumie.
,,Jestem nieufna jak lawenda , samotna jak biała róża.Boje się.Dlatego pozwalam , by moim głosem były kwiaty"
Zanim byłam zdolna napisać coś o tej książce minęło troche czasu.Nie umiałam ubrać w słowa moich uczuć.Do przeczytania tej książki tchnął mnie impuls.Spojrzałam na okładke i wiedziałam , że jest to książka, którą chciałabym teraz przeczytać.Okładka przyciąga uwage , tak jak i tytuł.Byłam niesamowicie ciekawa ,,języka kwiatów".Po przeczytaniu książki miałam wielką ochote zgłębić wiedze na temat kwiatów , wiedzieć o nich wszystko tak jak bohaterka.
Książka jest bardzo życiowa i realistyczna.Jak każdy wie na świecie jest wiele sierot , które przechodzą przez takie same piekło jak Victoria.Dzięki tej książce zaczynam doceniać własne życie.Dużo jest osób , które myślą że największym problemem na świecie są niemodne ciuchy czy brak pozwolenia na wieczorne wyjścia z przyjaciółmi.Jednak tak nie jest.Książka zmieniła mój pogląd na różne sprawy.Pokazuje jak życie bywa dla nas czasami okrutne.
Victoria wzbudziła mój podziw , mimo tego że jest to postać fikcyjna.Pokazuje że mimo wszystko trzeba żyć dalej i mieć nadzieje że kiedyś los się do nas uśmiechnie i będziemy szczęśliwsi.
Moja ocena : 10/10
Polecam wszystkim , którzy myślą że mają źle w życiu.
Ta książka na pewno zmieni ich pogląd.
Dodatkowo zamieszczam link do wywiadu z autorką książki Vanessą Diffenbaugh
http://www.empik.com/vanessa-diffenbaugh-kwiaty-potrafia-mowic-wywiady-empikultura,77703,a
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz